Ιστορικά, οι γυναίκες έχουν υπάρξει θύματα της στρατιωτικοποίησης, του εθνικισμού και των αναχρονιστικών πατριαρχικών παραδόσεων. Από το 1974, στο πλαίσιο της κυπριακής διένεξης, οι ηγέτες των δύο μεγάλων εθνοτικών κοινοτήτων του νησιού έχουν συζητήσει μια πληθώρα ζητημάτων και σε κάποιες περιπτώσεις συμφώνησαν ενώ σε άλλες οι απόψεις τους απέκλιναν. Το μοναδικό όμως ζήτημα που παραμένει εκτός του πεδίου των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων είναι η ισότητα των φύλων ή πιο συγκεκριμένα τα δικαιώματα των γυναικών. Το 2000 το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, μετά από έντονη θεσμική πίεση που ασκήθηκε από γυναικείες οργανώσεις σε όλο τον κόσμο, αναγνώρισε επιτέλους την έμφυλη διάσταση του πολέμου και της ειρήνευσης και το επισημοποίησε με την ομόφωνη έγκριση του ψηφίσματος 1325 για τις «Γυναίκες, την Ειρήνη και την Ασφάλεια».
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκε το 2009 η Συμβουλευτική Ομάδα για θέματα Κοινωνικού Φύλου (GAT), σε μια αποφασιστική προσπάθεια για την ενσωμάτωση της ισότητας των φύλων στην ειρηνευτική διαδικασία στην Κύπρο. Η GAT έχει ήδη αναπτύξει συστάσεις για «τη διακυβέρνηση και την κατανομή της εξουσίας», «τα δικαιώματα στην ιθαγένεια», «τα δικαιώματα ιδιοκτησίας» και «τα οικονομικά δικαιώματα » με βάση τις αρχές του ψηφίσματος 1325. Από αυτά, τα τρία πρώτα έχουν ήδη παρουσιαστεί στους διαπραγματευτές και την ομάδα της Πρωτοβουλίας Διαμεσολάβησης των Ηνωμένων Εθνών. Η GAT αισιοδοξεί πως η διαδικασία αυτή θα συνεχιστεί, μετά από την προθυμία των διαπραγματευτικών ομάδων να διερευνήσουν τρόπους με τους οποίους οι εργασίες για την ενσωμάτωση της ισότητας των φύλων μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω και να εφαρμοστεί.
