Η Πολιτική Πτυχή του Περιουσιακού Προβλήματος στην Κύπρο: Αλληλοσυγκρουόμενες Eπικλήσεις στη «Διζωνικότητα» και τα «Ανθρώπινα Δικαιώματα» από τις δύο Κυπριακές Κοινότητες

Tο περιουσιακό είναι ίσως η πιο αμφισβητούμενη πτυχή του Κυπριακού. Αυτό κυρίως οφείλεται στην πολιτική σημασία που του αποδίδουν οι δυο κυπριακές πλευρές. Το ζήτημα συνδέεται ζωτικά με τις δυο φαινομενικά συμφωνημένες βασικές παραμέτρους για οποιονδήποτε ενδεχόμενο διακανονισμό, δηλαδή, τη «διζωνικότητα» και το «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Όμως λείπει η κοινή ερμηνεία αυτών των αρχών, κι αυτό καθιστά το περιουσιακό άκρως δυσεπίλυτο. Για τους Ελληνοκύπριους το περιουσιακό είναι ουσιαστικά θέμα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και επομένως μπορεί να λυθεί μόνο με την εφαρμογή «της θεμελιώδους αρχής του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Οι Τουρκοκύπριοι, από την άλλη πλευρά, επιμένουν ότι αυτό αντιστρατεύεται «τη θεμελιώδη αρχή της διζωνικότητας». Ενώ δέχονται την αρχή του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απαιτούν περιορισμούς στην άσκηση των δικαιωμάτων εκτοπισμένων προσώπων στην περιουσία και την επιστροφή, στο βαθμό που χρειάζεται για να διατηρηθεί και να προστατευθεί η διζωνικότητα. H έκθεση αυτή επιχειρεί να κατανοήσει τις βαθύτερες πολιτικές και δεοντολογικές ανησυχίες που διαπνέουν και στηρίζουν τις επίσημες θέσεις των δυο πλευρών σε σχέση με το περιουσιακό. Μελετά τη σύνδεση μεταξύ των αποκλινουσών θέσεων των δυο πλευρών για την περιουσία και τις απόψεις τους στη φύση του Κυπριακού. Ένα ιδιαίτερα χρήσιμο καθοδηγητικό στοιχείο εδώ είναι η αντίθεση μεταξύ τουρκοκυπριακών και ελληνοκυπριακών απόψεων για το πώς πρέπει να ερμηνεύεται η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση του 1974 και η κατάσταση που προέκυψε.